sokakların sonsuz cennet yollarında olanlara

Sağ bilek uyuşması
Yaklaşmak daha da fazla
Martılara kemik atan çocuk
Bir adamı öldürdüğünü iddia eden genç
uzayan beyaz saçlar
İlk belirti
Kaçamak gözler
Hızlandır adımları
Bakma sağa sola
Düşünme Van Gogh’u
Düşünme Artaud’yu
Onlar şarkı söylediler
uzayı duydular
Sakın elin titremesin
Yürü aşağıya
Yürü dümdüz
Kış zaten yok
Gözlerin anlamsız olsa da
Sonbahar bitecek
sonbahar
Yosun ağaçlar
Yanıyor sonbahar

renkler

Kalbini tutmak istedi ilkin
Sonra yutmak istedi
Kimbilir birlikte uçmak
Öyle bir yükseldi ki
Gözleri kamaştı
Öyle bir atladı ki suya
Bir moby dickten binbir martı koptu
Bembeyaz
Oysa siyahı düşlemişti hep
Siyah tüm renkleri geri verdi
Beyaz oldu rengarenk
Parlak
Gözyaşları kadar

xyz kaydından

Bir sahnenin ortasındaydı
Kocaman bir kadın gövdesi belirdi
Hızla yere paralel geçti
Bir doğruda buldu kendini
Denge noktasına geldi
Boşlukta bir doğru ve kesişimi
Durabiliyordu üç boyutlu evrende
Renklerden yeşildi
Siyah bir yeşil
Açıların gözüne çarpmasına dayanamıyordu
Rakamsal şekiller birikmeye başladı kalbinde
Her biri heyecanlandırıyordu
Sözcüklerin yerini almıştı
Rakamlarla sevişiyordu
Sözcükleri azaltmalıydı
Renkler zaten yutulmuştu
Sahneyi kurtçuklar kemiriyordu

siyah bir kaldırım içinde

Gözüne bir adam çarpttı
Tırnaklarıyla suya tutunmak istiyordu
kuş başını çıkardı adama dönüştü
Yüksek ökçeli bir ayakkabının
Mezarlıkta asaletli duruşunu anımsadı
Pembe mor, ince topuklu
Herkes bir şey arıyordu
Clara CLARA clara
Çizmeli kedi diye düşündü
Tek bulması gereken
Siyah torbaya bağlanmıştı bacakları
Bandajlı ayakkabıları
Yolun kenarında bir ceset
Bir başka adamın cesedi
Yanında taşıyordu
Herkes için sıradandı
Her şey karanlıktaydı
2 adam nazikçe
Kumsalda dans ediyordu