geçit

sokak lambasına asılı bedenimi kutsadı hayaller
gemilerin sessiz çığlıkları tarihe karıştı
sarsak aklım tüm tetikleri çekti
göğsüme mıh gibi saplandı şarap
düz bir hayal süzgeciydi yaşamak
bir rengi gördüm binbir karanlıkta
her karanlıktı bir hançer
saplanan yosun tutmuş karnıma
çarmıhlar iflah etmedi
çaktığım çivilere
ellerim iflah olmadı
delik deşik derime
daha çok güneş daha çok elem
çiçekleri ile kutsandı toprak
sokaklar binbir renk
adım adım
pasajlarda saklı sarhoşluğumuz
sukunetti en derin şiddetimiz